Spotkania grupy Dzieci Maryi odbywają się w soboty o godz 10.30 w domu Parafialnym.
SERDECZNIE ZAPRASZAMY WSZYSTKIE DZIECI
Grupa Dzieci Maryi cóż to takiego?
Odpowiedz jest bardzo prosta : Jest to grupa dziewczynek i chłopców w wieku od 6 do 15 lat (nie wliczam w to animatorów ich wiek grubo przekracza tą górną granicę:p) Pierwszym i podstawowym celem Tego ruchu jest głębokie poznanie Matki Jezusa Chrystusa- Maryi.
Drugim również bardzo ważnym celem jest upodobnienie się do Maryi, która jest dla nas wzorem wiary, nadziei, miłości i doskonałego zjednoczenia z Jezusem. Grupa ta obchodzi swoje święto 8 grudnia, wtedy to starsi uczestnicy odnawiają przyrzeczenia, a młodsi przysięgają być wiernym dzieckiem Maryi i otrzymują św. Medalik.
O ile pamiętam pierwszymi opiekunami byli: ks. Janusz Ahnert, an. Monika Rosa, Janina Szkudlińska. Później opiekę sprawowali ks. Stanisław Dziwoki, oraz an. Edyta Kuczera (obecnie SM. Adrianna), ks. Arkadiusz Bogobowicz, aktualnie zajmuje się nami ks. Dariusz Borowiec któremu pomagają animatorki Zuzia Kubis, Ania Szczepaniak, Agnieszka i Monika Dudka.
Spotkania odbywają się na starym probostwie (mamy nadzieję, że za rok może dwa będziemy spotykać się w nowych salkach) w soboty o 10.30. Każde spotkanie rozpoczynamy modlitwą, później jest śpiew, następnie spotkanie z animatorem, który ma coś ciekawego do przekazania, gdy jest jeszcze czas (a taki zawsze się znajdzie) odbywają się gry, konkursy i inne ciekawe zabawy, oczywiście wszystkiemu przygląda się Maryja i Jej Syn Jezus Chrystus. Spotkanie kończy się modlitwą Anioł Pański. Nasza wspólnota bardzo chętnie udziela się także podczas nabożeństw np. różańca, drogi krzyżowej czy majowego. Ponadto dzieci co roku organizują wigiljkę dla rodziców, oraz dzień Matki. W rewanżu by podziękować im za trud ksiądz i animatorki zapraszają dzieci na ognisko, wycieczki rowerowe, a także wycieczki autokarem (grupa była już na Górze Św. Anny, w Częstochowie, Łagiewnikach Krakowskich, a także w wesołym miasteczku i aqua parku) Jeżeli są dzieciaki, które chciałyby zapisać się do naszej dzieciomaryjnej wspólnoty to zapraszam na spotkanie tam otrzymacie niezwykłą teczkę, która zobowiązuje Was do czynnego i systematycznego udziału w spotkaniach.
Od listopada 2009 roku nasza Grupa Dzieci Maryi ma stronę internetową :)
Obowiązki Dziecka Maryi
1. Dziecko Maryi żyje w łasce uświęcającej.
2. Bierze czynny udział w Eucharystii.
3. Czci Niepokalaną i pragnie Ją naśladować.
4. Często rozmawia z Bogiem na modlitwie.
5. Pogłębia swoją wiedzę religijną. Uczęszcza na spotkania dzieci Maryi.
6. Kocha swoją parafię. Aktywnie włącza się w jej życie.
7. Dba o religijną atmosferę w rodzinie.
8. Jest wzorem ucznia.
9. Śpieszy bliźnim z pomocą.
10. Jest apostołem wśród otoczenia.
11. Przynajmniej raz w tygodniu, w dzień powszechny we mszy świętej uczestniczyć.
12. Każdego dnia przynajmniej 15 minut adorować Pana Jezusa w kościele.
Początki Cudownego Medalika są związane z objawieniami Matki Bożej, jakie miały miejsce w Paryżu w 1830r. w kaplicy Miłosierdzia Bożego przy ulicy du Bac. W sobotę 27 listopada Niepokalana objawiła się Siostrze Miłosierdzia, Katarzynie Labouré , powierzając jej misję wybicia medalika według podanego wzoru. Święta usłyszała słowa: "Postaraj się o wybicie Medalika na ten wzór. Wszystkie osoby, które będą go nosić, otrzymają wiele łask. Łaski będą obfite dla tych, którzy będą go nosić z ufnością." Tak rozpoczyna się historia pewnego niezwykłego daru nieba dla ludzkości - historia Cudownego Medalika. Na całym świecie istnieją liczne świadectwa łask uzyskanych za pośrednictwem Matki Bożej od Cudownego Medalika: przemiany duchowe, uzdrowienia, ulga w cierpieniu, obrona ubogich, ochrona przed wypadkami i niebezpieczeństwami i wiele innych. Medalik rozpowszechnił się natychmiast w sposób cudowny. Dokonywały się za jego pośrednictwem niezliczone nawrócenia i uzdrowienia, ludzie doznawali szczególnej opieki Matki Bożej. Wobec tych nadzwyczajnych faktów, arcybiskup Paryża, De Quelen, wydał oficjalne zarządzenie przeprowadzenia badań dotyczących pochodzenia Medalika oraz zjawisk, jakie za jego przyczyną dokonywały się. W roku 1846 w następstwie głośnego nawrócenia Żyda Alfonsa Ratisbonne, papież Grzegorz XVI potwierdził w Rzymie mocą swego autorytetu wnioski zawarte w orzeczeniu arcybiskupa Paryża. Jest on noszony przez miliony ludzi. Nawet osoby, które oddaliły się od Boga lub nie zostały obdarzone łaską wiary, dzięki noszeniu tego Medalika otrzymywały szczególną łaskę nawrócenia. Osoby obdarzone dzięki niemu łaskami nazwały go Cudownym Medalikiem i takim mianem jest określany na całym świecie. Medalik Najświętszej Maryi Panny powinniśmy nosić z ufnością dziecka, które zawsze przy sobie ma zdjęcie swojej mamy. Dajemy przez to wyraz naszej dziecięcej ufności, czci i miłości dla Maryi, naszej Matki Niebieskiej. Najświętsza Maryja Panna przedstawiła ten Medalik podczas objawienia uznanego oficjalnie przez Kościół. Od tego czasu wielu ludzi otrzymywało mnóstwo łask. Propagatorem "Cudownego Medalika" był św. Maksymilian Maria Kolbe - kapłan i męczennik, założyciel "Rycerstwa Niepokalanej". Rozpowszechnił on ten Medalik zarówno wśród katolików, jak i wśród niewierzących. Cudowny Medalik również dzisiaj mnoży swe cudowne działania. Szkoda tylko, że tak wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy z jego istnienia i szuka pomocy nie tam gdzie naprawdę można ją odnaleźć. Wszyscy potrzebujemy obfitych łask, szczególnie w tych trudnych i pełnych zamętu czasach. Dlatego powinniśmy prosić Matkę Bożą o łaski potrzebne w naszym życiu, w życiu naszych bliskich, przyjaciół, znajomych i obcych ludzi.
Św. Katarzyna Labouré
Katarzyna Labouré urodziła się 2 maja 1806 roku w małej wiosce Fain - les - Moutiers położonej nad kanałem burgundzkim - we Francji. W chwili narodzin Katarzyny rodzina liczyła ośmioro dzieci. Nieco później urodziły się jeszcze dwie dziewczynki. W rodzinie panuje wielka miłość - pierwsze miejsce zajmuje Bóg. Co wieczór wszyscy gromadzą się na wspólną modlitwę. Zmęczona ciężką pracą Ludwika Labouré - matka Katarzyny - umiera w wieku 42 lat. Pozbawiona macierzyńskiej miłości dziewięcioletnia Katarzyna powierza się bezgranicznej miłości Maryi. Mówi: "Ciebie obieram sobie za Matkę". Starsza siostra Maria Ludwika poznała Siostry Miłosierdzia i odnalazła tam swoje powołanie. Katarzyna prowadzi dom i zajmuje się gospodarstwem. W 1818 roku przystępuje do pierwszej Komunii Świętej. Katarzyna poznając Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia postanawia pójść w ślady siostry, lecz ojciec na to się nie zgadza. Katarzyna jedzie do swojego brata w Paryżu, gdzie prowadzi restaurację. Pełniła tam obowiązki przez cały rok. Potem jedzie do Chatillon. Dowiedziawszy się, że w mieście jest dom Sióstr Miłosierdzia, udaje się do niego. Coraz bardziej utrwala się w niej postanowienie wstąpienia do tego zgromadzenia. Katarzyna postanawia kategorycznie zostać siostrą miłosierdzia. Udaje się jej nawet przekonać ojca. Na początku 1830 roku rozpoczyna swój postulat w Chatillon. Trzy miesiące później 21 kwietnia 1830 roku przekracza wielką bramę Domu Macierzystego Sióstr Miłosierdzia w Paryżu przy Rue du Bac by odbyć w nim czas formacji